Zaterdag, 19 november 2011
De Holocaust Leugens staan op het punt van omvallen, mede door Micha Kat zijn eindelijk de leugens in het publieke debat geraakt. Toevallig las ik net het gezegde op de site van een goede vriendin, dat stelt:
"Zij die het minst weten, gehoorzamen 't best".
Van het begin af aan, dat ik de Holocaust Leugens op mijn site aan de orde heb gesteld heb ik geen moment twijfels gehad over de juistheid van mijn artikelen. En tot op heden is er nog niet één inhoudelijk opmerking geweest, dat iets onjuist zou zijn. Uiteraard wel de nodige bedreigingen ontvangen en uitgescholden voor antisemiet of jodenhater. Maar gisteren was het Holocaust Memorial Day, een dag die werd gevierd met talloze herdenkingen en lezingen. Op 27 januari 1945 werd Auschwitz, een van de meest beruchte concentratiekampen van Nazi-Duitsland, door de Russen bevrijd. Dat is dit jaar precies 65 jaar geleden, vandaar dat de herdenking dit jaar extra aandacht krijgt.
Omtrent de Holocaust kan geen twijfel bestaan. Volgens de officiële verklaring hebben de Duitsers tijdens WOII ongeveer 6 miljoen Joden vermoord in de gaskamers die waren gebouwd in de concentratiekampen. Voor het gemak wordt daarbij meestal vergeten dat de Nazi’s het eveneens gemunt hadden op politieke tegenstanders (communisten) op Roma (zigeuners), homoseksuelen, geestelijk en/of lichamelijk gehandicapten en zo voort. Het Arische ras, met blond haar en blauwe ogen, was volgens de Nazi-ideologie superieur. In verscheidene landen is het verboden om de holocaust te ontkennen of zelfs maar te twijfelen aan de waarheid van de officiële verklaring, maar in Nederland is het niet expliciet verboden. Men mag slechts geen andere mensen kwetsen en het ontkennen van de holocaust zou kwetsend kunnen zijn voor Joden. De vraag is dan of het stellen van vragen, het twijfelen aan het officiële verhaal, een vorm van kwetsen is. Los daarvan trekken joden zich weinig aan van het kwetsen van bijv. moslims.
Helaas heeft iedere vraag politieke consequenties. De staat Israël, die zich baseert op een expliciet Joodse identiteit en die derhalve de Palestijnen behandelt als tweede-rangs burgers, maakt gaarne gebruik van de holocaust als rechtvaardiging voor hun eigen racistische politiek. De Zionistische politici van Israël maakten gretig gebruik van deze Holocaust Memorial Dag om het Goldstone-rapport aan te vallen, waarin de bombardementen op Gaza werden veroordeeld als oorlogsmisdaden. Het stellen van vragen over de holocaust is daarom volgens mij geen anti-Semitisme, maar anti-Zionisme. De Joden zijn een bevolkingsgroep, maar Zionisme is een politieke ideologie. Dat laatste kan men niet kwetsen en iedere politieke stroming moet aan discussie blootgesteld kunnen worden.
Het stellen van vragen bij de holocaust is ook beslist niet hetzelfde als het ontkennen van de Jodenvervolging in Nazi-Duitsland. De Rassenwetten van Neurenberg, de Kristallnacht en de massale deportatie van Joden naar concentratiekampen zijn wel degelijk waar gebeurd en goed gedocumenteerd. De vraag is echter, of er in deze concentratiekampen werkelijk zes miljoen Joden werden vergast, het is waarschijnlijker dat dit aantal uit de lucht gegrepen is. De vraag is tevens of er wel Joden zijn vergast, of dat zij in het laatste oorlogsjaar massaal stierven aan ondervoeding en besmettelijke ziektes zoals tyfus. Bisschop Richard Williamson moest in Duitsland voor de rechter verschijnen, omdat hij de holocaust heeft ontkend. En dat ziet er niet best uit voor bisschop Williamson, daar Duitsland wordt beschouwd als een kwalijke Zionistische vazalstaat. Zie mijn eerdere artikel van 4 augustus jl. op deze zelfde tab. over de schandalige opstelling van Duitsland in het Demjamjuk proces.
Een lange en zeer grondige documentaire over het ontstaan van de officiële verklaring rond de holocaust is gemaakt door iemand die graag anoniem wil blijven. Het stellen van vragen rond de holocaust is immers in veel landen verboden. De maker verklaart zich een tegenstander van alles wat de Nazi’s hebben gedaan in Europa. Hij is ook geen antisemiet, maar hij denkt dat de holocaust een mythe is, die gebaseerd is op leugens die de Geallieerden indertijd goed uitkwamen en waarvan de joden in Israël nu nog altijd profiteren. Het eerste deel van zijn lange en grondige documentaire gaat over Buchenwald, waar zelfs een bord staat met de tekst "Hier werd niet vergast". Dit was geen vernietigingskamp, er waren geen gaskamers, maar op het einde van de oorlog was het kamp zwaar overbevolkt, omdat de Duitsers de gevangenen van andere kampen overbrachten naar Buchenwald, toen de Russen oprukten richting Berlijn. Buchenwald werd op 11 april 1945 bevrijd door het Amerikaanse leger. Volgens de maker van de documentaire kwam de Amerikaanse propaganda-machine onmiddellijk in actie, om in onware verhalen de wreedheid van de Duitsers te benadrukken. Het doel daarvan was, dat de Amerikaanse soldaten het idee kregen dat ze een rechtvaardige oorlog aan het voeren waren.
Het verdient aanbeveling om alvorens deze documentaire te bekijken, eerst de Wikipedia over Buchenwald te lezen. Dan begrijpt men beter waar het over gaat. Ook wil ik iedereen dringend verzoeken om niet te reageren, voor men deze documentaire helemaal heeft bekeken.
Buchenwald – A Dumb Dumb Portrayal Of Evil duurt 2 uur en 22 minuten.
Deze video is verdwenen, maar hij staat nog in 32 deeltjes op deze afspeellijst.
Buchenwald was geen vernietigingskamp, maar een werkkamp. Treblinka, Sobibor, en Belzec zouden vernietigingskampen zijn geweest, waar volgens de officiële cijfers bijna 2 miljoen Joden zijn vergast. Door revisionisten is echter vastgesteld, dat van die cijfers weinig klopt. Deze kampen werden bevrijd door de Russische legers, die hun bevindingen niet deelden met het “Vrije Westen”. Pas na de val van de Berlijnse muur werden er meer gegevens bekend. Het tweede deel van de documentaire, van dezelfde anonieme maker, duurt ruim 4 uur. Hij gaat zeer diepgravend in op de feiten die bekend zijn over deze kampen. De vraag is niet of deze kampen werkelijk hebben bestaan, want dat is goed gedocumenteerd. De vraag is echter wel, of er in deze kampen gaskamers waren waar twee miljoen Joden systematisch werden vermoord. De anonieme maker van deze documentaires laat zien wat er in dat verhaal niet klopt.
Let wel: dit is géén ontkenning van de Jodenvervolging in Nazi-Duitsland, want deze heeft wel degelijk bestaan. Het is slechts een pleidooi om de waarheid onder ogen te zien, want de vervolging van Joden is na WOII gestopt, maar we hebben sindsdien nog verscheidene andere genociden voorbij zien komen. Een daarvan is de huidige sluipmoord op anderhalf miljoen Palestijnen die opgesloten zitten in de Gazastrook. Of de holocaust waar gebeurd is, daarover kan ik niet oordelen, in ieder geval niet in de omvang van 6 miljoen, reële schattingen komen eerder uit op minder dan 1 miljoen. Het geloof in de heilige holocaust lijkt soms ernstig te strijden met de feiten. Maar waar gebeurd of niet, de holocaust mag nimmer een excuus zijn voor Israël om de Palestijnen van hun land te verdrijven en op te sluiten achter muren en prikkeldraad, om hen daar vervolgens te laten verhongeren. Want wat gij niet wilt dat u geschiedt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten