Deze week verder met taalonderzoek uit mijn boek (vervolg van aflevering 36), want de vorige aflevering was een tussenbericht, weliswaar passend in de reeks, maar toch lichtelijk anders. De bezoekersaantallen tonen aan dat taal nou niet het onderwerp is van vele bezoekers van niburu.co, maar de volhouders blijven trouw. Mogelijk als ik straks met pakkende titels kom als; 'UFO's in Drenthe' of 'Buitenaardsen op de Veluwe' en 'Hunebedden waren schuilkelders' - dat vele 'grazers' van websites aarzelen en toch weer een aflevering gaan lezen. Het niet onbelangrijk ook deze afleveringen te volgen. Zo wordt duidelijker dat wij Nederlanders (en Belgen... nou vooruit dan; ook de Noord-Duitsers) een speciaal volk zijn; kinderen van de Vader en schepper en sprekers van de taal van de Anunnaki... Terug naar de grote lijnen van mijn verhaal.
Al Hoggar en Tassili, eilanden in de Saharazee
De Sahara was eens een vruchtbaar gebied met rijke visgronden in de binnenzee of meer. Het kende steden met havens en kaden aan de oevers, met hun eigen culturen. In de Hoggar (Hoger?), een gebergte in zuid-Algerije, ook wel AHaggar genaamd en in het Tassili-gebergte noordelijker, heeft men rotstekeningen gevonden, die op een waterrijke omgeving duiden.
Ook heeft men bodemvondsten gedaan die te maken hebben met visserij en de daarbij behorende eetcultuur, met vele vissoorten en mosselen op het menu. Wim Zitman schrijft; 'Ook in Noord-Afrika treffen wij deze rotsschilderingen aan. De belangrijkste centra van deze kunst liggen in de Tassili, ten zuiden van de plaats Fezzan, de Hoggar, ten noorden van de plaats Silet en in nog zuidelijker gelegen gebieden zoals Tibesti, Air en Adrar der Iforas. Aan de hand van deze rotsschilderingen, waarop dieren voorkomen, heeft men geconcludeerd dat er in de tijd van het vervaardigen van deze schilderingen een ander klimaat in dat gebied moet zijn geweest'.
Zitman concludeert dat een catastrofe in 9234 voor onze jaartelling plaatsvond en een kanteling van de Aarde tot gevolg had en de gevolgen van die catastrofe leidde tot het smelten van de ijskap en een andere klimatologische situatie tot gevolg had. En dat de Sahara-woestijn in vroegere perioden een vruchtbaar gebied is geweest. Tussen 4500 en 3500 voor onze jaartelling hebben de volkeren van die tijd bevloeiingswerken aangelegd om het water van de binnenzee te gebruiken voor hun landbouw. De restanten van hun vernuftige watersysteem zijn teruggevonden bij Sebha, de huidige moderne stad van de Fezzan.
Zitman denkt dat de Tassili-cultuur in de Sahara afkomstig is van Atlantis en aanwijzingen daarvoor te vinden zijn in de namen van twee volkeren, de Ataranten en de Atalanten, die volgens de Franse archeoloog Henri Lhote in de Tassili en de Hoggar leefden. Ook zijn mosselbanken gevonden aan de zuid-zijde van de Hoggar. Veel informatie over een groot gebied, dat wij nu kennen als woestijn, dat nog maar kort geleden vruchtbaar was en mogelijk tot aan de zondvloed een groot binnenmeer of binnenzee was, met aan de westkust van Afrika zelfs een verbinding met zee. De Sahara is pas 4.000 jaren een woestijn!Wetenschappers van het Potsdam Instituut voor Klimaatonderzoek stelde dat vast...
op basis van onderzoek naar fossiel stuifmeel uit Noord-Afrika. Ze vermoeden dat door grote droogte diverse oude culturen zijn uitgestorven of zijn gemigreerd naar de directe omgeving van de Nijl, Eufraat en Tigris waar het wel groen en vochtig bleef. Volgens Zitman migreerden zij naar de Nijldelta en de gebieden in het zuiden rond de Niger-rivier en is de Tassili-cultuur verwant aan die van de Dogon aan de boven-Niger en aan de hoog ontwikkelde cultuur aan de Nijl in Egypte. De wetenschappers van het Potsdam Instituut vermoeden dat de klimaatsveranderingen al negenduizend jaren geleden in gang gezet zijn door de veranderende stand van de Aardas.
Sarmizegetusa, kalenderstad in Roemenië
De aardas stond destijds 24,4° uit het lood. Nu is dat 23,45°, een verschil van bijna één graad. Toch kan die ene graad kennelijk zoveel verschil maken, dat er veranderingen optreden in de gesteldheden op onze planeet... Mijn taalvondst is dan misschien een sleutel tot het verklaren van het Sumerisch (en mogelijk ook tot andere talen... schreef ik in 1999), maar niet het bewijs dat het Nederlands direct verwant is aan dat Sumerisch. Hoe kan het Nederlands dan toch toegang verschaffen tot die Sumerische begrippen? Volgens Sitchin vond 2024 voor onze jaartelling een atoomaanval plaats op Sodom en Gomorrah (zo dom en gemorrel) in een conflict of oorlog tussen de Nefilim onderling.
Deze geplande aanval moest een einde maken aan de aspiraties van de gud Marduk, zoon van Enki, die zijn regeerperiode opeiste. Dat lukte, maar doordat de wind 'oostwaarts' woei is de fall-out van de aanval over Sumer gewaaid met alle gevolgen vandien. Dat zou een mogelijke verklaring kunnen zijn voor het plotseling verdwijnen van de Sumerische cultuur, waarop de wetenschappers nog geen passend antwoord hebben. Sitchin schrijft in zijn boek dat een groep Sumeru, de Munabtutu genaamd wegtrok uit Sumer. De groep ging noordwaarts en trok het land uit, daar splitste de groep zich en gingen ieder voor zich verder. Eén deel bleef noordwaarts gaan en trok over de Kaukasus volgde de Wolga en stichtte de stad Samara, het latere Kubichev, dat nu weer Samara heet. Later ging een deel van die oorspronkelijke groep weg uit Samara in de richting van Estland en Finland, wat ook gevonden land kan betekenen. Het andere deel van de groep trok door Anatolië, ging de Bosporus over en volgde de Donau tot in Roemenië en later het huidige Hongarije. In Dacia, Roemenië, in de plaats Sarmizegetusa heeft men een 'kalenderstad' gevonden. De plaats ligt ongeveer 80 kilometer ten noorden van de Donau en 35 kilometer van de Timis, een zijarm van de Donau. Archeologen vonden bouwwerken en dergelijke die de indruk gaven van een stad en een bouwwerk waar metingen verricht konden worden.
Sarmizegetusa betekend in mijn vertaling; SA.AR.MI.ZE.GE.TU.SA. = 'zien-rood-minder-zekeren-gehoor gevend-toesluiten-zien', en/of 'jaar-beperken-met zekerheid-horend-toeziende', wat dan slaat op sterrenkunde. Welk jaar was beperkt, met zekerheid en hoe kon je dat waarnemen? Kennelijk zijn de gevonden resten in Sarmizegetusa van de nieuwe bewoners, de Sumeru die naar deze streken waren getrokken. Wat was voor hen het nut van een kalender of meetstation, werd de precessiebaan van de Aarde bijgehouden, of de baan van Anu, de planeet van de Nefilim. Anu, de 'Heer der Hemelen', heerser in ons Zonnestelsel kan worden verwoord met SAR, wat jaar (shar - en sjar/sar) betekent, maar ook heerser (sjah/tsjaar/ceasar/keizer).
SAR.MI.ZE.GE.TU.SA - Heerser-minderen-zeker-horend (en ook) toeziende, kan ook slaan op de verminderde macht van hun heerser Marduk, verslagen tijdens de atoomoorlog, die geen invloed meer kan hebben op hen. De gevluchte Sumeru, de Munabtutu werden minder op hun vingers gekeken, zij hoorden letterlijk en figuurlijk nagenoeg niets meer van hun 'horende en toeziende Heer'. Volgens Berend Willem Hietbrink is Roemenië het land van de Romeinen. Het zijn de 'roemmannen' en Rome en Italië zijn een satelietstadstaat van Roemmannië... maar het kan ook andersom zijn natuurlijk; Roemmannië bleef als deel van het Oost-Romeinse Rijk nog lang in stand.
Romeinen of Roemmannen
Wel is de genoemde streek aan de Donau volgens mij het kerngebied van de eerste 'Kelten', die uiteindelijk westwaarts trekken en bekend worden als de Etrusken en de latere Romeinen. De Roemenen zijn een slapend volk dat zijn verleden niet kent, aldus Hietbrink. Volgens mij zijn de Roemenen inderdaad de RU.ME.NU. (= opkomen-melden-permanent), want zij kwamen op vanuit het zuidelijker gelegen Sumer naar de malse weidegronden aan de Donau. Wij kunnen hen zien als de 'vluchtelingen voor een grote ramp' (de Munabtutu = MU.UN.AB.TU.TU. = vertrekken-eenheid-aanbeden-toe-toe), ofwel de Soemerische overlevenden van de atoombommen op de genoemde gebieden.
In de omkering van de naam zien we weer andere elementen opduiken; UN.EM.UR. (= eenheid-eminent-massa), ofwel een belangrijke/eminente groep van mensen, afgescheiden van de massa (inwoners van de landen Akkad en Sumer, want die zijn dood...) en ook als overlevenden uit de stad Ur. Deze groep ontvluchtte de oorlogen en ellende van verwoesting en wilden op het Europese vasteland op adem komen. Zij bewoonden aanvankelijk Roemenië en Hongarije en trekken later verder. Ook is het mijns inziens logisch dat zij ook Italië bereiken en bekend worden als de Etrusken en de latere Romeinen, zoals eerder al aangegeven.
Die afgesplitste groep in Midden-Europa zijn de 'Kelten' (koukleumen), de groep die Rusland bereikte en verder trok naar Estland en Finland - de Finnen en de Friezen. Duidelijk ook scheldnamen voor de koukleumen uit het warme Sumer. De 'kouden' en de 'vriesers' en 'vinnigen' waren de eersten in Europa met een hoge beschaving die in deze gebieden neerstreken. Volgens de meeste wetenschappers kwam het volk Phoeniciërs uit het landgebied dat wij kennen als Phoenicië. Ja zo kan ik het ook! en de Feniciërs kwamen uit Fenicië! Dat land was gesitueerd in Kanaän, het huidige Libanon en deel van Syrië. Van daaruit, zo wordt algemeen aangenomen...
Poeniciërs, waren rijk en hadden poen
verkenden zij de Middellandse Zee en zelfs de gebieden daarbuiten. Zij zijn mogelijk ook in onze kuststreken geweest en tot aan Cape Verde (kaap ver en verre kaap) in Senegal aan de westkust van Afrika. Volgens de Franse onderzoeker en schrijver Jean Mazel zijn de Feniciërs/Phoeniciërs gewoon Himyarieten, afkomstig uit het zuiden van het Arabische schiereiland, het 'felix arabia'. Hun taal, het Oud-Zuidarabisch, schijnt de moedertaal te zijn van het Fenicisch. Het koninkrijk der Himyarieten werd door de oude Egyptenaren het 'land van de Poent' genoemd. Land in de punt van het schiereiland Arabië en mogelijk dus Saba of Sheba.
De Franse Egyptoloog Maspero meent dat Poent, Poenami, Poeni en Puni in feite de zelfde woorden zijn om zowel de Phoeniciërs als de latere Puniërs van Carthago aan te duiden. Slimme vent die Masparo! De naam wordt op verschillende manieren geschreven; Phoenicië, Foenicië, Phenicië en Fenicië, wat doet denken aan het volk Fenni die volgens Assenaar Raymond ten Berge, ooit leefden in Drenthe... Uit het verhaal van Zecharia Sitchin komt duidelijk naar voren dat er rond 2024 voor de jaartelling een grote groep Munabtutu de landen Akkad en Sumer verlaten en noordwaarts trokken, als gevolg van oorlogen en verwoestingen. En nu zijn we weer terug bij af;
Het beloofde land
het einde van de Soemerische beschaving en de vlucht van de Munabtutu naar Roemenië, Hongarije en Rusland en naar Estland en Finland en uiteindelijk naar de 'nederlanden'. Volgende keer verder met mijn taalverhaal en hoe die taal uiteindelijk hier is terechtgekomen; met de komst van de vluchtelingen uit het verre Tweestromenland... die simpelweg hun verslagen godheid Mardoek volgden naar Drenthe en de 'lage landen', in de bijbel de 'bestelde plaats' genoemd en ook het 'schedelland' (vorm van ons land; Friesland het voorhoofd, Suidersee de oogkas en de Zeeuwse eilanden het gebit...) een delta in noordwest-Europa waar het goed toeven is voor de amphibische reptielen.
Een gebied ook waar het land vruchtbaar is (zee- en rivierklei dus goed akkerland...), grazige weiden en rijke boomgaarden, visgronden in het binnenland en op open zee, met grondstoffen als gas, olie, zout en steenkolen en ijzeroer als belangrijkste. Plaats voor havens en steden, teelt van fruit, groenten en granen. Een land met voldoende potentie, zon en regen in verhouding, winden uit het noorden en oosten en warm zeewater uit het westen. Deze plek is duidelijk uitgezocht en goedbevonden door de Anunnaki om er voor lange tijd (in mensenjaren) een nieuw machtscentrum te bouwen, nadat het oude in Babylon en Akkad en Sumer op verachtelijke wijze tot stilstand kwam na de verwerpelijke atoombommen.
De Phoeniciërs/Feniciërs komen verderop in het verhaal wel weer tevoorschijn, daarom even geen aandacht voor hen. Wel nog wat over de oorspronkelijke Soemeriërs. De groep Sumeru, die wegtrok uit Sumer, werd ook Magyaren genoemd. De Magyaren kwamen uiteindelijk terecht in centraal Rusland, Estland, Finland en Hongarije. In het omstreden 'Oera Linda Boek', uit 1876, staat het verhaal opgetekend van het volk de Friezen dat ons overgeleverd is uit de dertiende eeuw. Het schrift echter zou ouder zijn, zeker de overleveringen dateren van 2193 vóór onze jaartelling. In dat jaar verlieten de Friezen hun Atland, hun oude land (niet Atlantis,maar vaderland en ook 'aldland' = het oude land).
Het was verzonken en door water overstroomd volgens het verhaal. Ik denk dat elk volk, waar ook ter wereld, bij het gedwongen verlaten van hun oorspronkelijke land, altijd spreekt van Atlant/Altland/Aldland of van Atlantis. Sitchin komt met zijn onderzoek naar de atoomaanval op Sodom en Gomorrah op een datering van 2024 voor onze jaartelling, maar het zou mogelijk dichter bij 2193 kunnen zijn. Bij de atoomaanval op beide steden verzonk de bodem en een meer zou ontstaan kunnen zijn. Daar waar eens de steden lagen, was nu een meer, de huidige 'Dode Zee' in Jordanië. Als het een en dezelfde gebeurtenis was en de Friezen afstammen van de Sumeru, dan zijn die Friezen, de Munabtutu.
Monteurs en technicie die hun land verlieten. Zij kunnen dus de Magyaren zijn, de magiërs, die iedereen waar zij kwamen verbaasden met hun hoge beschaving en kennis. Zij kwamen terecht in Rusland, Finland, Hongarije en Estland en zitten daar nog steeds. In het 'Oera Linda Boek' staat dat een deel van de Friezen vanuit Finland wegtrok met een grote vloot, afzakte via de Oostzee en uitkwam in de lage landen, ofwel het huidige Nederland. Dat was ongeveer 1700 jaren voor onze jaartelling en driehonderd jaar na hun gedwongen vertrek uit Sumer. De Finnen/Friezen of 'Freya's kinderen' kwamen uit de frisse streken van Europa, waar het vroor en koud was.
De taal de Finnen of Magyaren noemt men 'Fins-Oegrisch' en behoort met het Hongaars tot de Oegrische Taalfamilie. Ook rond Samara en Bolgar, steden in centraal Rusland (RU-land, land van de SumeRU?), ten noorden van de Kaspische Zee en vlakbij de Wolga spreekt men nog Oegrisch. In Roemenië, en met name in Transsylvanië, spreekt een deel van de bevolking nog Hongaars. In de Sovjet-Unie worden aan beide zijden van de Oeral twaalf talen gesproken, die tot de Oegrische Groep behoren, sommige door een handje vol mensen, andere door een miljoen of meer. Voor de volledigheid kijken we even naar de benaming Russen en Ruslui en Rusland, want...
Russen roessen vanwege te veel Wodka
Net als in de naam Roemenen/Rumenu (RU.ME.NU.) zijn de Russen (RU.US.SE.) afkomstig uit Soemerië/Sumer (dat zijn dus SU.ME.RU.). RU.US.LU.I. = 'opkomen-huis-dienstbaar-essentie', ofwel de Russen zijn lui die opkomen of optrokken vanuit hun huis. Zij vertrokken van huis en waren daaraan ondergeschikt of anders gezegd; ze moesten wel want oorlog en verwoesting had hun huizen onbewoonbaar gemaakt. Ze kwamen op (omhoog naar het noorden) vanuit hun huis, hun thuis, hun stad en land. I.UL.SU.UR. = 'essentie-baan/boog-verweg/suiden-berg(en) en UR', ofwel de Russen komen met een boog uit het verre zuiden, van achter de bergen (Kaukasus) en uit het verre Ur.
De Russen zijn onze verwanten. Zoals alle blonde, rossige en roodharige volken (Friezen, Saksen, Kelten) en vriend Vladimir Poetin is dan ook een echte Fries... euh Soemeriër. Dat we ze niet verstaan komt volgens Berend Willem Hietbrink omdat zij 'dronkenmanspraat' spreken, door de vele gestookte Wodka, zoals volgens de zelfde Willem de Zwitsers 'zwetsers' zijn, want hoewel ze Duits/Diets spreken, versta je der geen donder van. Russische dronkenmanspraat; Kremlin in Moskou is 'kromlijn', vanwege de vele gebogen vormen van de torens van het gebouw. Wodka maakt ons danwel loslippiger maar ook tongvaster en dat praat wat moelijk want de mondklanken komen er dan moeilijk uit.
RU.US.SE. = 'opkomen-huis-seker', ofwel het zeker dat die lui daar in Rusland opkomen van hun huis. ES.SU.UR. = 'het is-verweg/suiden-berg(en) en UR', ofwel waar zij vandaan komen is ver, verweg en ook in het zuiden, van achter de Kaukasus en wellicht uit de stad Ur. Russen, althans de oer-Russen zijn onversneden Soemeriërs evenals de oer-Friezen en de oer-Kelten. Allemaal de zelfde herkomst, maar zeer verschillend door de verschillende taaluitspraken. Zecharia Sitchin schrijft; 'Rond 2024 gaat een groep vluchtelingen in noordelijke richting. In wat nu Anatolië is, in het huidige Turkije, gaan zij uiteen. De ene groep trok de Kaukasus over en volgde de Wolga in noordelijke richting en de andere groep trok door Turkije in westelijke richting (en stak de Bosporus over en streek neer op de vlakten van Roemenië en Hongarije...) en het Oera Linda Boek schrijft; 'Zoo is de geschiedenis; 100 en 1 jaar nadat Aldland verzonken is, kwam er uit het oosten een volk weg. Dat volk was verdreven door een ander volk. Achter ons Twiskland, kregen zij tweespalt, zij schiften zich in twee hoopen, en elk ging zijns weegs. Van het ene gedeelte is geen berricht tot ons gekomen, maar het andere gedeelte viel achter ons in Schoonland' ofwel ver achter Twiskland (Midden-Europa - in het verre Turkije zeg maar...) kregen de vluchtelingen ruzie over de te gaande route; noordwaarts of westwaarts.
Ze maakten hun plan en gingen uiteen. Van de ene groep hoorden ze niks meer (de zuidelijke route; Kelten, Etrusken en Romeinen) maar de andere groep bleek zich in Estland en Finland neer te vleien (achter Schoonland, nu Scandinavië - ergens rond 2012 jaren voor de jaartelling) en na ruim twee eeuwen bouwden zij een grote vloot. Volgens Sitchin rond 1800 jaren voor de jaartelling en volgens het Oera Linda Boek in '1794 voor het jaar des Heren', iets gedetailleerder dan Sitchin. Kende Sitchin het Oera Linda Boek? Zo niet! dan komen hier twee verhalen bijeen; een uit Sumer en een uit het Aldland (Babylon). Van daar vertrekken de Babyloniërs, 180 jaren later gevolgd door de Munabtutu in 2024.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten